Jerzy Turowicz – Człowiek, tylko człowiek

[…] Podstawowe prawa człowieka płynące z prawa natury: wolność osobista, wolność sumienia, myśli i przekonań, wolność poszukiwania prawdy, wolność wyrażania i głoszenia swoich poglądów, wolność kształtowania swojego losu i wpływania na warunki życia zbiorowego – to wszystko, czego człowiek potrzebuje do pełnego rozwoju swojej osobowości, nie leży w dyspozycji państwa, jest od tego państwa wcześniejsze i niezależne. To są te prawa niezbywalne i nienaruszalne przez żadne państwo, które chce być uważane za państwo cywilizowane. Żadne względy na dobro wspólne zbiorowości nie uprawniają państwa do ograniczania tych podstawowych praw, bo właśnie ich nienaruszalność jest największym dobrem wspólnym ludzkości, jest tej ludzkości „najwznioślejszym celem”, jak mówi Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. […]

„Tygodnik Powszechny” 50, 10 grudnia 1978