Redaktor i publicysta, z wykształcenia filozof. Związany z „Tygodnikiem Powszechnym” od grudnia 1956 do 2007 roku (w latach 1965–2005 był zastępcą redaktora naczelnego). Od początku lat 60. do 1989 roku autor rubryki Obraz tygodnia. Jeden z najbliższych współpracowników i przyjaciół Jerzego Turowicza; strateg najważniejszych posunięć politycznych środowiska „Tygodnika Powszechnego” i Znaku.

Uczestnik obrad Okrągłego Stołu; od marca do grudnia 1990 najpierw wiceminister, a następnie minister spraw wewnętrznych w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W latach 1989–2001 był senatorem z ramienia Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. Od 2011 roku prezes Fundacji Jerzego Turowicza. Wydał książki: Gliniarz z „Tygodnika”. Rozmowy z pierwszym niekomunistycznym ministrem spraw wewnętrznych, Krzysztofem Kozłowskim (rozmawiają: Witold Bereś i Krzysztof Burnetko, Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1991), Historia z konsekwencjami (rozmawiają: Krzysztof Kozłowski i Michał Komar, Świat Książki, 2009).

Dla wydawnictwa Znak przygotował w 1978 roku swoją pierwszą publikację książkową: Drogi do niepodległości – poprzedzony autorskim wstępem wybór tekstów publicystycznych, m.in. Henryka Batowskiego, Władysława Bartoszewskiego, Stefana Kieniewicza, Stanisława Stommy, Henryka Wereszyckiego, na temat kultury politycznej II RP i Polski po 1945 roku. To również za jego radą Znak wprowadził do oferty wydawniczej wiele pozycji o tematyce historycznej, m.in. Jana Ciałowicza Od Kościuszki do Sikorskiego (wybór tekstów, redakcja i wstęp Henryk Bułhak, 1972).