Po powstaniu warszawskim więziony w obozie Mauthausen. Zadebiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” w 1951 roku pod pseudonimem Jerzy Patkiewicz. Redaktorem pisma na Wiślnej został w lutym 1958 roku, by w kolejnych latach zostać jego felietonistą (teksty podpisywał jako Spodek; ich wybór pt. Szkoła mędrców ukazał się w Znaku w 1972 roku), recenzentem i publicystą. Razem z m.in. Józefą Hennelową ogłaszał w „Tygodniku” cieszące się bardzo dużą popularnością wśród czytelników ankiety, m.in.: Moi rodzice (pierwsza, ogłoszona w 1959 roku), Tydzień mojego życia, Nasze sprawy rodzinne, Bezimienni mówią o modlitwie. Wybór wypowiedzi ukazywał się w postaci książkowej w wydawnictwie Znak.

W roku 1957 opublikował na łamach „Tygodnika Powszechnego” pierwsze wiersze, które znalazły się później w debiutanckim tomie Papierowy dzwon (1961). Za powieść Marcin (1967) otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Z upoważnienia Jana Pawła II wraz z Jerzym Turowiczem dokonał wyboru, opracował oraz napisał słowo wstępne do Poezji i dramatów Karola Wojtyły (1979, wyd. 1). Wiele lat później został zaproszony przez Jana Pawła II, w charakterze konsultanta, do pracy nad poematem Tryptyk rzymski (2003). Wiersze i recenzje ogłaszał także (od 1960 roku) na łamach miesięcznika „Znak” (pod koniec życia na łamach tego pisma prowadził rubrykę Biblioteczka pustelnika).

Jako działacz katolicki był od 1969 roku związany z Radą Międzynarodowego Ruchu Intelektualistów Katolickich „Pax Romana”; w latach 1977–1984 współtworzył Papieską Radę ds. Świeckich. Z „Tygodnikiem Powszechnym” związany do przejścia na emeryturę w 1992 roku, powracał na łamy pisma Turowicza jako felietonista i poeta. Jego bogaty dorobek zawiera m.in. książki o dwóch najważniejszych przyjaźniach jego życia: Jan Paweł II (2002) i Mój Miłosz (2004), kolejne tomy poetyckie m.in. Intensywna terapia (1993), zbiory pieśni kościelnych, przekład psalmów oraz książki autobiograficzne (m.in. Dzienniki 1982–1990, 1998; Minione a bliskie, 1999; Niezapomniane lata 1978–2003, 2003).

Żona Zofia, z domu Korbutt, absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, pracowała jako bibliotekarz i kustosz; okazjonalnie współpracowała z wydawnictwem Znak, m.in. opracowała bibliografię prac Karola Wojtyły do Kalendarium życia Karola Wojtyły (1983).